برنامه نویسی به زبان ارلنگ

ارلنگ زبان برنامه نویسی تابعی و همروند است

برنامه نویسی به زبان ارلنگ

ارلنگ زبان برنامه نویسی تابعی و همروند است

برنامه نویسی به زبان ارلنگ

در این وبلاگ مطالب مربوط به ارلنگ و الیکسیر منتشر خواهد شد

  • ۰
  • ۰

یکی از روش‌های ارتباط ارلنگ با برنامه‌های دیگر یا در حقیقت استفاده از کدهای سایر زبان‌های برنامه نویسی، استفاده از پورت است. البته پورت در ارلنگ مفهوم منحصر بفرد خاص خودش را دارد. پورت در ارلنگ خیلی شبیه پروسس است به این مفهوم که می‌توان به آن پیام فرستاد و از آن پیام نیز دریافت کرد. برای فراخوانی تابعی در کد یک زبان دیگر،مثلا C ، نیاز است که ابتدا پورتی تعریف شود و در سمت برنامه C نیز مقداری کد نوشت تا بتوان با ارلنگ ارتباط برقرار کرد. لازم است جریان داده ارسالی از سمت ارلنگ در سمت کد C تعریف شده باشد تا بتواند جواب مربوط را بدهد. برای مثال فرض کنید می‌خواهیم از کد زیر استفاده کنیم. کد دارای دو تابع است و ما می‌خواهیم جمع ساده و ضرب را در ارلنگ با فراخوانی تابع زیر انجام دهیم:

 

int sum(int x, int y){
return x+y;
}
int twice(int x){
return 2*x;
}

ما نیاز به دو کد C دیگر نیز داریم. یک کد driver که کارش مدیریت جریان داده و پیاده سازی پروتوکل ارتباطی به ارلنگ است و در آخر هم توابع مورد نظر را صدا می‌زند. یک کد ارتباطی دیگر برای خواندن از حافظه و نوشتن به آن. دو کد به ترتیب در پایین آورده شده است:

Driver:

#include <stdio.h>
#include <stdlib.h>
typedef unsigned char byte;
int read_cmd(byte *buff);
int write_cmd(byte *buff, int len);
int sum(int x, int y);
int twice(int x);
int main() {
        int fn, arg1, arg2, result;
        byte buff[100];
        while (read_cmd(buff) > 0) {
                fn = buff[0];
                if (fn == 1) {
                        arg1 = buff[1];
                        arg2 = buff[2];
                        /* debug -- you can print to stderr to debug
                         * fprintf(stderr,"calling sum %i %i\n",arg1,arg2); */
                        result = sum(arg1, arg2);
                } else if (fn == 2) {
                        arg1 = buff[1];
                        result = twice(arg1);
                } else {
                        /* just exit on unknown function */
                        exit(EXIT_FAILURE);
                }
                buff[0] = result;
                write_cmd(buff, 1);
        }
}

Comm:

#include <unistd.h>                                  
typedef unsigned char byte;                          
#define HLEN 2                                       
int read_cmd(byte *buf);                             
int write_cmd(byte *buf, int len);                   
int read_exact(byte *buf, int len);                  
int write_exact(byte *buf, int len);                 
int read_cmd(byte *buf)                              
{                                                    
        int len;                                     
        if (read_exact(buf, HLEN) != HLEN)           
                return(-1);                          
        len = (buf[0] << 8) | buf[1];                
        return read_exact(buf, len);                 
}                                                    
int write_cmd(byte *buf, int len)                    
{                                                    
        byte li;                                     
        li = (len >> 8) & 0xff;                      
        write_exact(&li, 1);                         
        li = len & 0xff;                             
        write_exact(&li, 1);                         
        return write_exact(buf, len);                
}       
int read_exact(byte *buf, int len)                               
{                                                                
        int i, got=0;                                            
        do {                                                     
                if ((i = read(0, buf+got, len-got)) <= 0)        
                        return(i);                               
                got += i;                                        
        } while (got<len);                                       
        return(len);                                             
}                                                                
int write_exact(byte *buf, int len)                              
{                                                                
        int i, wrote = 0;                                        
        do {                                                     
                if ((i = write(1, buf+wrote, len-wrote)) <= 0)   
                        return (i);                              
                wrote += i;                                      
        } while (wrote<len);                                     
        return (len);                                            
}                                                                                                             

در آخر هم کد ارلنگ را نوشتم:

-module(calc).
-export([start/0, stop/0]).
-export([twice/1, sum/2]).
start() ->
        register(calc,
                 spawn(fun() ->
                                       process_flag(trap_exit, true),
                                       Port = open_port({spawn, "./calc"}, [{packet, 2}]),
                                       loop(Port)
                       end)).
stop() ->
        ?MODULE ! stop.
twice(X) -> call_port({twice, X}).
sum(X,Y) -> call_port({sum, X, Y}).
call_port(Msg) ->
        ?MODULE ! {call, self(), Msg},
        receive
                {?MODULE, Result} ->
                        Result
        end.
loop(Port) ->
        receive
                {call, Caller, Msg} ->
                        Port ! {self(), {command, encode(Msg)}},
                        receive
                                {Port, {data, Data}} ->
                                        Caller ! {?MODULE, decode(Data)}
                        end,
                        loop(Port);
                stop ->
                        Port ! {self(), close},
                        receive
                                {Port, closed} ->
                                        exit(normal)
                        end;
                {'EXIT', Port, Reason} ->
                        exit({port_terminated, Reason})
        end.
encode({sum, X, Y}) -> [1, X, Y];
encode({twice, X}) -> [2, X].
decode([Int]) -> Int.

 ابتدا برنامه C را کامپایل می‌کنیم:

gcc -o calc calc.c calc_comm.c calc_driver.c

برنامه ارلنگ را کامپایل و اجرا می‌کنیم و پس از آن براحتی می‌توانیم تابع sum را فراخوانی کنیم.

 

  • مهدی حسینی مقدم
  • ۰
  • ۰

یکی از خواص ارلنگ که کلی برای آن تبلیغ می‌شود قابلیت بروز رسانی کد آنهم بدون نیز به پایین آوردن برنامه است، در حقیقت بدون نیاز به قطعی سرویس این امکان وجود خواهد داشت. این قابلیت برای سرویس هایی که حتی یک لحظه خارج از دسترس بودن هزینه‌ها و خسارات جبران ناپذیری ببار خواهد آورد خیلی حیاتی هستند. اما ارلنگ چطور این کار را می‌کند؟

ارلنگ در درون سیستم خود چیزی شبیه سرور کد را جای داده است. کد سرور ارلنگ در حقیقت یک پروسه ارلنگ است که در پس زمینه اجرا می‌گردد و یک دیتابیس در حافظه برای خودش ایجاد کرده است. کد سرور دو نسخه از هر کد را می‌تواند در خود نگه دارد و هر دو نسخه همزمان می‌توانند اجرا شوند. نسخه جدید هر برنامه هر زمان که کامپایل شد و سپس با استفاده از تابع l() بارگذاری گردید، قابل استفاده خواهد بود. باید این نکته را اضافه کنم که ارلنگ دو روش صدا زدن تابع دارد: داخلی و خارجی. روش صدا زدن داخلی تابع همان روش معمولی است:

f(Args).

و روش صدا زدن خارجی، استفاده از نام ماژول مربوطه در ابتدا است:

Mod:f(Args)

نکته اساسی و مفید اینجاست که در روش صدا زدن خارجی همیشه نسخه آخر تابع اجرا می‌شود. بنابراین بسادگی می‌توان برنامه‌ئی نوشت که با دریافت پیامی نسخه جدید را اجرا کنید. کد زیر را نظر بگیرید:

-module(hotload).
-export([server/1, upgrade/1]).
server(State) ->
	receive
	update ->
		NewState = ?MODULE:upgrade(State),
		?MODULE:server(NewState); %% run new version
	SomeMessage ->
		do_something(),
		server(State) %% Old Version
	end.

در کد بالا کافی است پیام update را با پروسه بفرستیم و در آن صورت نسخه جدید که بصورت فراخوانی خارجی قابل مشاهده است اجرا خواهد شد. کافی است مطابق نیاز خود تابع upgrade را بنویسیم که من جایش را خالی گذاشتم.

  • مهدی حسینی مقدم
  • ۰
  • ۰

در پستی که خیلی وقت ها پیش منتشر کرده بودم روش های استفاده از VIM را برای محیط ارلنگ توضیح داده بودم. در این مدت تغییراتی زیادی در این خصوص صورت گرفت و پروژه‌ی جدیدی راه اندازی شد و بنابراین تصمیم گرفتم پست جدیدی در این خصوص بنویسم.

برای راه اندازی پلاگین vim-erlang باید مراحل زیر را انجام دهیم:

 $ mkdir -p ~/.vim/bundle
 $ cd ~/.vim/bundle
 $ git clone https://github.com/vim-erlang/vim-erlang-runtime

بعد خط زیر را در فایل vimrc. اضافه کنیم(اگر فایلی به این اسم موجود نیست آن را بسازیم):

:set runtimepath^=~/.vim/bundle/vim-erlang-runtime/

مرحله‌ی بعدی نصب vim-plug است که البته برای سایر پلاگین هم قابل استفاده است، برای نصب آن باید کامندهای زیر را اجرا کنیم:

curl -fLo ~/.local/share/nvim/site/autoload/plug.vim --create-dirs \
    https://raw.githubusercontent.com/junegunn/vim-plug/master/plug.vim

حالا مجدد فایل vimrc. را باز کرده و عبارت زیر را به آن اضافه می کنیم:

call plug#begin('~/.vim/plugged')

Plug 'vim-erlang/vim-erlang-runtime'

call plug#end()

مرحله آخر اجرای برنامه vim است و پس از آن با استفاده از PlugInstall: پلاگین مربوطه را نصب می‌کنیم. کار تمام است و حالا vim برای استفاده از ارلنگ آماده است. 

  • مهدی حسینی مقدم
  • ۰
  • ۰

در این مثال باید برنامه ئی بنویسیم که گذرواژه کاربر رو بررسی کند و بتواند گذرواژه های ساده، خیلی ساده، قوی و خیلی قوی را شناسایی کند. تعاریف بشرح زیر است:

گذرواژه‌ی خیلی ضعیف: متشکل از عدد است و طولی زیر 8 کارکتر دارد

گذرواژه‌ی ضعیف: متشکل از حروف است و طولی زیر 8 کارکتر دارد

گذرواژه‌ی قوی: متشکل از عدد و حروف است و طولی بیش از 8 کارکتر دارد

گذارواژه‌ی خیلی قوی: متشکل از عدد، حروف و کارکترهای ویژه نظیر !@#$%^&* است

کد برنامه بشرح زیر است:

 1
 2
 3
 4
 5
 6
 7
 8
 9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
%%@author Mahdi Hosseini Moghaddam <m.hoseini.m@gmail.com>
%%@doc Exercise 25 from "Exercises for programmers" Book
%%@reference from <a href="http://erlang.blog.ir">مثال هایی در ارلنگ</a>,
%% 2018
%%@copyright 2018 by Mahdi Hosseini Moghaddam
%%@version 0.1
-module(ex25).
-export([main/0]).
-compile([debug_info]).
-define(VERY_WEEK, {"^[0-9]{0,8}$","Very Week"}).
-define(WEEK,{"^[a-zA-Z]{0,8}$","Week"}).
-define(STRONG,{"((?=.+[0-9])(?=.+[A-Za-z])){8,}","Strong"}).
-define(VERY_STRONG,{"(?=.+[0-9])(?=.+[A-Za-z])(?=.*[!@#\$%\^&*]).{8,}","Very Strong"}).

main() ->
	try run()
	catch
		error:_Error -> io:format(
			"Please Enter only Numeric type~n");
		throw:negativeNumber -> io:format(
			"Please Enter only non-zero positive number~n")
	end.

run() ->
	{ok,Q} = readItems(),
	case passwordValidator(Q) of 
		{ok, Msg} ->
			io:fwrite("The password ~s is ~s ~n", [Q,Msg]);
		nomatch ->
			io:fwrite("No Macth ~n")
	end.
get_validation() ->
	[?VERY_STRONG, ?STRONG, ?WEEK, ?VERY_WEEK].

	passwordValidator(Str) ->
	passwordValidator(Str,get_validation()).
	
%@ this function Validates Password
passwordValidator(_Str, [] ) ->
	nomatch;
passwordValidator(Str,[{Re, Msg}|T]) ->
	case re:run(Str,Re) of
		{match, _Captured} -> {ok,Msg} ;
		nomatch -> 
		passwordValidator(Str, T)
	end.


%@doc This function reads the user input the returns the result
readItems() ->
	{ok,[P]} = io:fread(
		"Enter the password ","~s"),
	{ok,P}.

من برای بررسی سختی گذرواژه از عبارات با قاعده (Regular Expression) استفاده کردم. ماژول re ارلنگ این کار را برای من می‌کند. قسمت سخت این مثال محاسبه عبارت باقاعده برای هر سختی هست. با استفاده از ماکرو تعریف آنها را در خط 10 تا 13 مشخص کردم. 

  • مهدی حسینی مقدم
  • ۰
  • ۰

در این مثال دو رشته از ورودی دریافت می‌شود و سپس بررسی می‌شود که آیا آن دو آناگرام هستند یا نه. دو رشته را در حالی آناگرام می‌گویند که از کارکترهای یکسانی تشکیل شده باشند. برای نمونه note و tone آناگرام هستند. برای حل این مثال از نوع map استفاده کردم که در آن هر کارکتر یک کلید و تعداد تکرارش مقدار آن می‌باشد.

%%@author Mahdi Hosseini Moghaddam <m.hoseini.m@gmail.com>
%%@doc Exercise 24 from "Exercises for programmers" Book
%%@reference from <a href="http://erlang.blog.ir">مثال هایی در ارلنگ</a>,
%% 2018
%%@copyright 2018 by Mahdi Hosseini Moghaddam
%%@version 0.1
-module(ex24).
-export([main/0]).
-compile([debug_info]).

main() ->
	try run()
	catch
		error:_Error -> io:format(
			"Please Enter only Numeric type~n");
		throw:negativeNumber -> io:format(
			"Please Enter only non-zero positive number~n")
	end.

run() ->
	{P,Q} = readItems(),
	A = isAnagram(P,Q),
	if
		A ==true -> 
			io:fwrite("~s and ~s are anagram ~n", [P,Q]);
		true ->
			io:fwrite("~s and ~s are not anagram ~n", [P,Q])
	end.
%@ this function whether two strings have the same characters
isAnagram(W1,W2) ->	
	M1 = count_char(W1),
	M2 = count_char(W2),
	maps:keys(M2) =:= maps:keys(M1).
	
count_char(Str) -> count_char(Str, #{}).
%@ this function put the characters and numbers of their occurrence in a map
count_char([H|T], X) ->
	 case maps:is_key(H,X) of
        false -> count_char(T, maps:put(H,1,X));
        true  -> Count = maps:get(H,X),
                 count_char(T, maps:update(H,Count+1,X))
    end;
count_char([], X) ->
	X.
%@doc This function reads the user input the returns the result	
readItems() ->
	{ok,[P]} = io:fread(
		"Enter the First word: ","~s"),
	{ok,[Q]} = io:fread(
		"Enter the Second word: ","~s"),
	{P,Q}.
  • مهدی حسینی مقدم
  • ۰
  • ۰

برنامه‌ای بنویسند که نام کاربری و گذارواژه را از کاربر سوال کند و سپس بررسی کند که برای آن نام کاربری، گذرواژه درستی استفاده شده است یا نه. در صورت صحت گذرواژه پیام خوش آمدگویی چاپ کند و در صورت خلاف آن پیام خطا را به کاربر نشان دهد. توجه داشته باشید که گذرواژه ورودی توسط کاربر نمایش داده نمی‌شود. نمونه‌ی خروجی برنامه باید بصورت زیر باشد:

Enter your username: Mahdi

Enter your password:

Welcome Mahdi!

 

%%@author Mahdi Hosseini Moghaddam <m.hoseini.m@gmail.com>
%%@doc Exercise 15 from "Exercises for programmers" Book
%%@reference from <a href="http://erlang.blog.ir">مثال هایی در ارلنگ</a>,
%% 2018
%%@copyright 2018 by Mahdi Hosseini Moghaddam
%%@version 0.1
-module(ex15).
-export([main/0]).

%@doc This is my main function, It handles the exceptions and runs the program
main() ->
	try run()
	catch
		error:{badkey,_} -> io:format(
			"Your account does not exist~n");
		throw:negativeNumber -> io:format(
			"Please Enter only non-zero positive number~n")
	end.
%@doc This fucntion print out the result, it first calls readData function then check_login to calculate the result
run() ->
	Account = readData(),
	Result = check_login(Account),
	if
		Result == true ->
			io:fwrite("Login Succeed! ~n");
		true ->
			io:fwrite("Login failed! ~n")
	end.
%@doc This function check the account exist it first try to retrieve the account, if the account exist it then compare the hash version of the entered password with the stored one. if the account does not exist it prompt different message 
check_login({User, Passwd}) ->
	Map = accounts(),
	Val=maps:get(User, Map),
	Val == crypto:hash(sha256,Passwd).
accounts() ->
		#{"mahdi" => crypto:hash(sha256,"123456")}.
%@doc This function reads the user input the returns the result
readData() ->
	Usr = string:strip(io:get_line("Enter your username: "),right,$\n),
	io:fwrite("Enter you password:"),
	Passwd = io:get_password(),
	{Usr, Passwd}.
  • مهدی حسینی مقدم
  • ۱
  • ۰

مستند سازی در ارلنگ

مستندسازی از آن قسمت‌هایی است که اغلب مغفول می‌ماند. ارزش مستندسازی شاید ماه ها پس از اتمام پروژه معلوم شود بخصوص وقتی که خود برنامه‌نویس از فهم کد خودش عاجز می‌ماند. کد نویسی تنها زمانی ارزشمند خواهد بود که کد ما برای برنامه نویسان دیگر، از هم تیمی‌هایمان گرفته تا مشتری های نرم افزای، قابل فهم باشد. ساده‌ترین راه برای مستند سازی استفاده از کامنت است. در ارلنگ برای نوشتن کامنت از علامت % استفاده می‌شود. کامنت‌ها در حقیقت عباراتی هستند که توسط کامپایل بنوعی نادیده گرفته می‌شوند و صرفا برای قابل فهم کردن کد نوشته می‌شوند. علامت % تمام خط جلوی خود را تبدیل به کامنت می‌کند و بنابراین اگر نیاز به نوشتن در چند خط دارید باید در ابتدا هر خط از این علامت استفاده کنید. برای نمونه کد زیر در نظر بگیرید، در این کد با استفاده از کامنت توضیحی در مورد یک تابع نوشته شده است.

-module(mydouble).
-export([double/1]).
%This function doubles its input
double(X) -> X * 2.

 

اگر بخواهیم برای یک ماژول توضیح مفصلی بنویسم و مثلا اطلاعاتی شامل نسخه، تاریخ و نام نویسنده آن را، به آن بیافزاییم و سپس خروجی را در فرمت اچ تی ام ال ببینیم کافی است از تابع edoc در استفاده کنیم. البته قبل از آن باید کامنت‌های لازم را در فایل بنویسیم که سعی کردم در کد زیر این کار را انجام دهم.

%%@author Mahdi Hosseini Moghaddam <hosseins@purdue.edu>
%%@doc Functions calculating triple 
%%@reference from <a href="http://erlang.blog.ir">کتابارلنگ</a>,
%% 2016
%%@copyright 2016 by Mahdi Hosseini Moghaddam
%%@version 0.1

-module(mytriple).
-export([triple/1]).
-import(mydouble,[double/1]).

%%% This function multiplies a number by 3
triple(X) -> X + double(X).

برای ایجاد مستند برای فایل فوق از فرمان زیر استفاده می‌کنیم:

17> edoc:files(["mytriple.erl"], [{dir, "doc"}]).

خروجی در یک پوشه جدید ساخته می‌شود. فایل index.html را با مرورگر خود باز کنید، روی نام تابع mytriple کلیک کنید،تصویری مشابه تصویر زیر خواهید دید:

حتما توجه شما به علامت @ در کامنتها جلب شده است. این علامت در حقیقت توضیحی است به برنامه مستندساز ارلنگ که اطلاعات ذکر شده مربوط به چه قسمتی است. اگر خواستید توضیحی برای تابع خود بنویسید که در مستند نهایی ایجاد شده بیاید کافی است از @doc استفاده کنید. علت خالی بودن توضیح تابع triple در شکل بالا عدم استفاده ما از @doc است. کافیست آن را پس از % اضافه کنیم و دوباره فرمان قبل را اجرا کنیم.

%%@author Mahdi Hosseini Moghaddam <m.hoseini.m@gmail.com>
%%@doc Functions calculating triple 
%%@reference from <a href="http://erlang.blog.ir">کتاب ارلنگ</a>,
%% 2016
%%@copyright 2016 by Mahdi Hosseini Moghaddam
%%@version 0.1
-module(mytriple).
-export([triple/1]).
-import(mydouble,[double/1]).

%@doc This function multiplies a number by 3
triple(X) -> X + double(X).

تا اینجا مستند ما کامل است اما یک نکته وجود دارد، بدلیل آنکه نوع داده ها در ارلنگ بصورت پویاست به این معنی که شما نیازی ندارید نوع متغیر را در هنگام مقدار دهی مشخص کنید اطلاعات در مورد تابع triple هنوز گنگ است. برنامه‌نویسی که مستند فوق را می‌خواند نخواهد دانست که تابع ما ورودی خود را بصورت عددی می‌گیرد یا انواع دیگر. برای این منظور باید از spec- کد استفاده کرد که خیلی شبیه تعریف مجدد تابع است با این تفاوت که انواع داده‌ای را که انتظار داریم دریافت کنیم را مشخص می‌کنیم. تابع ما عدد حسابی یا اعشاری را دریافت می‌کند و خروجی آن نیز عدد حسابی یا اعشاری خواهد بود. کد زیر تغییر یافته تابع ماست. تولید مستند جدید برمبنای آن برعهده شما باشد.

%%@author Mahdi Hosseini Moghaddam <m.hoseini.m@gmail.com>
%%@doc Functions calculating triple 
%%@reference from <a href="http://erlang.blog.ir">کتاب ارلنگ</a>,
%% 2016
%%@copyright 2016 by Mahdi Hosseini Moghaddam
%%@version 0.1
-module(mytriple).
-export([triple/1]).
-import(mydouble,[double/1]).

%@doc This function multiplies a number by 3
-spec(triple(number()) -> number()).
triple(X) -> X + double(X).

شما می توانید برای همه برنامه خود مستند بسازید برای اینکار از فرمان زیر استفاده کنید و خروجی را مشاهده کنید. 

15> edoc:files(["mytriple.erl", mydouble.erl"]). 

  • مهدی حسینی مقدم
  • ۰
  • ۰

در این مثال قرار است کارکردن با عبارات شرطی نظیر if تست شود هرچند در ارلنگ در بسیاری از موارد می‌توان از آن صرفنظر کرد و با خود توابع و تطابق الگو به این کارکرد رسید. برای این مثال قرار است مبلغ و اسم ایالت پرسیده شود چنانچه نام ایالت WI بود 5.5% درصد مالیات محاسبه شده و مقدار کل برگردد و در غیر اینصورت همان مبلغ اصلی برگشت داده شود. برای چاپ خروجی از if استفاده کردم اما برای محاسبه با استفاده از تطابق الگو تمایز ایجاد کردم.  در این مثال برای نخستین بار سعی در مستند سازی کد کردم که در پست مربوطه  به آن توضیح مفصل خواهم داد.

%%@author Mahdi Hosseini Moghaddam <m.hoseini.m@gmail.com>
%%@doc Exercise 14 from "Exercises for programmers" Book
%%@reference from <a href="http://erlang.blog.ir">مثال هایی در ارلنگ</a>,
%% 2016
%%@copyright 2018 by Mahdi Hosseini Moghaddam
%%@version 0.1
-module(ex14).
-export([main/0]).
-define(WITAX, 0.055).
%@doc This is my main function, It handles the exceptions and runs the program
main() ->
	try run()
	catch
		error:_Error -> io:format(
			"Please Enter only Numeric type~n");
		throw:negativeNumber -> io:format(
			"Please Enter only non-zero positive number~n")
	end.
%@doc This fucntion print out the result, it first calls readData function then calc_Tax to calculate the result
run() ->
	{A, State} = readData(),
	{At, Taxed} = calc_Tax(A, State),
	if
		State =="WI" ->
		io:fwrite("The subtotal is $~w~n The tax is $~w~n the total is ~.2f~n"
					,[A,Taxed,At]);
		true ->
			io:fwrite("The total is $~w~n",[At])
	end.
%@doc This function calculates the tax
calc_Tax(A,"WI") -> 
	{A * (1+?WITAX),A * ?WITAX};
calc_Tax(A,_) ->
	{A,0}.
	
%@doc This function reads the user input the returns the result, it checks for invalid input like negative numbers
readData() ->
	{ok,[A]} = io:fread(
		"What is the order amount? ","~d"),
	State = string:strip(io:get_line("What's the state? "),right,$\n),
	if
		A =< 0  -> 
			throw(negativeNumber);
		true -> ok
	end,
	{A, State}.
  • مهدی حسینی مقدم
  • ۰
  • ۰

موارد زیر را از کتاب برنامه نویسی ارلنگ نوشته چزارینی استخراج کرده بودم که بنظرم خیلی مفید هستند. 

1-    ماژول ها پایه های برنامه شما هستند، زمانی که ماژولی را می‌سازید سعی کنید تا جای ممکن توابع کمتری را با استفاده از export عمومی کنید. با این کار پیچیدگی کد خود را کنترل می‌کنید.

2-    ماژول های بهم وابسته نباید یک دایره بسازند، به این صورت که ماژول A به B وابسته باشد، B به C  و C به A.

3-    در یک ماژول توابع مربوط بهم را در کنار یکدیگر بنویسید.

4-    سعی نکنید کدی بنویسید که برای هر ورودی که در آینده ممکن است واردش شود راهی برای بازخورد داشته باشد. سعی نکنید بی نقص باشید. این کار خواندن کد شما را سخت می‌کند. سعی کنید تنها ورودی ها مهم را پشتیبانی کنید و بگذارید مشکلات ایجاد شده توسط ورودی ها را تابع صدا زننده اولیه حل کند.

5-    از کامنت کردن کد‌های قدیمی خودداری کنید، آنها را حذف کنید و در جای دیگری ذخیره کنید. مثلا در یک نسخه پایین تر از کد.

6-    تا جای ممکن از توپل بجای لیست استفاده کنید. سایز توپل در سیستم 32 بیتی 8 بایت بیشتر از مجموع طول اعضای داخل آن است در حالی که لیست ها به ازاء هر عضو 4 بایت فضا اشغال می‌کنند.

7-    توجه داشته باشید که اتم ها توسط آشغال جمع کن سیستم حذف نمی‌شوند و ابدی هستند.

8-    اگر نیاز دارید پیام بزرگی به تعداد زیادی پروسس بفرستید ابتدا آن را به باینری تبدیل کنید. باینری های بزرگتر از 64 بایت با استفاده از نشانگر(Pointer) ارسال می‌شوند.

9-    حتما کد رو مستند کنید.

10- حتما از سیستم نوع (Type system) اختیاری ارلنگ استفاده کنید و با استفاده از Dyalizer قبل از کامپایل کردن صحت کد خود را بررسی کنید

  • مهدی حسینی مقدم
  • ۰
  • ۰

این مثال عینا شبیه مثال قبل است با این تفاوت که فرمول محاسبه مبلغ نهایی تفاوت دارد.

A = P (1 + nr )^nt

در این مثال با توجه به اینکه تنها به دو رقم اعشار در جواب نیاز دارم از .2f استفاده کردم که در تابع io:format مشهود است. 

-module(ex13).
-export([main/0]).
-compile([debug_info]).

main() ->
	try run()
	catch
		error:_Error -> io:format(
			"Please Enter only Numeric type~n");
		throw:negativeNumber -> io:format(
			"Please Enter only non-zero positive number~n")
	end.

run() ->
	{P,R,T,N} = readItems(),
	A = calc_Investment({P,R,T,N}),
	io:fwrite(
		"$~w invested at ~w% for ~w years compounded ~w times per year is $~.2f",
		[P,R,T,N,A]).

calc_Investment({P,R,T,N}) -> 
	P*(math:pow(1+R/(N*100),N*T)).
	
readItems() ->
	{ok,[P]} = io:fread(
		"Enter the principal: ","~d"),
	{R,_} = string:to_float(string:strip(
			io:get_line("Enter the rate of interest: "), right, $\n)),
	{ok,[T]} = io:fread(
		"Enter the number of years: ","~d"),
	{ok,[N]} = io:fread(
		"What is the number of times the interest is compounded per year? ","~d"),
	if
		P =< 0 orelse R =< 0 orelse T =< 0 orelse N =< 0 -> 
			throw(negativeNumber);
		true -> ok
	end,
	{P,R,T,N}.
  • مهدی حسینی مقدم